«صفحيفه الهادي» مي نويسد: سيد بن طاووس ( عليه الرحمه) روايت كرده از محمد بن مضطر كه آخر فرمانيكه از حضرت صاحب الامر صلوات الله عليه بيرون آمد اين دعا بوده كه بايد به آن عمل شود و در نمازهاي حاجت مي توان خواند:

اللهم اني اسئلك باسمك الذي عزمت به علي السّموات و الأرض فقلت لهما: ائتيا طوعاً او كرها، قالتا: اتينا طائعين، و اسئلك باسمك الذي عزمت به لعي عصا موسي فاذا هي تلقف ما يأفكون، و سائلك باسمك الذي صرفت قلوب السّحرة اليك حتّي قالوا: آمنا بربّ العالمين، و اسئلك باقدرة التي تبلي بها كلّ جديد و تجدّد بها كل بال، و اسئلك بكل حق جعلته عليكع ان كان هذا الأمر خيراً لي في ديني و دنياي و اخرتي، ان تصلّي علي محمد و ال محمد و تسلم عليهم تسليماً، و تهيئه لي و تسهل علي و تلطف لي فيه برحمتك يا ارحم الراحمين. و ان كان شرا لي في ديني و دنياي و اخرتي، ان تصلّي علي محمد و ال محمد و تسلم عليهم تسليماً، و ان تصرفه عنّي بم شئت و كيف شئت، و ترضيني بقضائك و تبارك لي في قدرك، حتّي لا أحبّ تعجيل شيء اخرته و لا تأخير شيء عجلته، فانّه لا حول و لا قوة الا بك، يا علي يا عظيم يا ذا الجلال و الأكرام.

از تعقيبات مهمّ نماز ظهر، اقتدا به حضرت صادق (عليه السلام) در دعا براى حضرت مهدى (عليه السلام) است (هم او كه حضرت محمّد، رسول خدا (صلى الله على و آله و سلم) در روايات صحيح بشارتش را به اُمّت خود داده، و نويد داده كه حضرتش در آخر زمان ظهور مى‏نمايد.) چنانكه عباد بن محمّد مداينى مى‏گويد: در مدينه به حضور امام صادق (عليه السلام) وارد شدم، در حالى كه از نماز واجب ظهر فراغت پيدا نموده و دستانش را به سوى آسمان بالا برده و مى‏فرمود:

أَىْ سامِعَ كُلِّ صَوْتٍ، أَىْ جامِعَ كُلِّ فَوْتٍ، [يا: أَىْ جامِعَ كُلِّ شَمْلٍ‏]، أَىْ بارِى‏ءَ كُلِّ نَفْسٍ بَعْدَ الْمَوْتِ، أَىْ باعِثُ، أَىْ وارِثُ، أَىْ سَيِّدَ السّادَةِ، أَىْ إِلهَ الْآلِهَةِ، أَىْ جَبّارَ الْجَبابِرَةِ، أَىْ مَلِكَ الدُّنْيا وَالْآخِرَةِ، أَىْ رَبَّ الاَْرْبابِ، أَىْ مَلِكَ الْمُلُوكِ، أَىْ بَطّاشُ، أَىْ ذِى الْبَطْشِ الشَّديدِ، أَىْ فَعّالاً لِما يُريدُ، أَىْ مُحْصِىَ عَدَدِ الاَْنْفاسِ وَ نَقْلِ الاَْقْدامِ، أَىْ مَنِ السِّرُّ عِنْدَهُ عَلانِيَةٌ، أَىْ مُبْدِئُ، أَىْ مُعيدُ، أَسْأَلُكَ بِحَقِّكَ عَلى خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ بِحَقِّهُمُ الَّذى أَوْجَبْتَ لَهُم [عَلى نَفْسِكَ‏]، أَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ، وَ أَنْ تَمُنَّ عَلَىَّ السّاعَةَ بِفَكاكِ رَقَبَتى مِنَ النّارِ، وَ أَنْجِزْ لِوَلِيِّكَ وَ ابْنِ نَبِيِّكَ الدّاعى إِلَيْكَ بِإِذْنِكَ، وَ أَمينِكَ فى خَلْقِكَ، وَ عَيْنِكَ فى عِبادِكَ، وَ حُجَّتِكَ عَلى خَلْقِكَ - عَلَيْه صَلَواتُكَ وَ بَرَكاتُكَ - وَعْدَهُ، أَللّهُمَّ، أَيِّدْهُ بِنَصْرِكَ، وَ انْصُرْ عَبْدَكَ، وَ قَوِّ[يا: وَفِّقْ‏] أَصْحابَهُ، وَ صَبِّرْهُمْ، وَافْتَحْ لَهُمْ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطاناً نَصيراً، وَعَجِّلْ فَرَجَهُ، وَ أَمْكِنْهُ مِنْ أَعْدائِكَ وَ أَعْدآءِ رَسُولِكَ، يا أَرْحَمَ الرّاحِمينَ،

- اى شنونده‏ى هر صدا، اى گرد آورنده هر امرى كه از دست رفته باشد [يا: اى گردآورنده‏ى امور پراكنده‏] آفريننده‏ى هر جان دار بعد از مرگ، اى برانگيزاننده، اى وارث، اى سرور سروران، اى معبود معبودها، اى سركش سركشان، اى فرمانرواى دنيا و آخرت، اى پروردگار پروردگاران، اى پادشاه پادشاهان، اى خدايى كه سخت با سلطه و چيرگى مى‏گيرى، اى خدايى كه هر چه را بخواهى [بى‏درنگ‏] انجام مى‏دهى، اى شمارنده‏ى شماره‏ى نَفَسها و گامهاى برداشته شده، اى خدايى كه نهان در نزد تو آشكار است، اى آغازگر، اى برگرداننده، به حقّى كه بر برگزيدگان از خلقت دارى و به حقّى كه نسبت به ايشان [برخود ]واجب فرموده‏اى، از تو مسألت دارم كه بر محمّد و اهل بيت او درود فرستى، و در همين لحظه به آزادى‏ام از آتش جهنّم منّت نهى و به وعده‏ى ولىّ‏ات و پسر پيامبرت كه به اذن تو [بندگان را] به سويت مى‏خواند، و امين تو در ميان خلق، و حجّت و راهنماى تو بر خلق مى‏باشد - كه درودها و بركاتت بر او باد - وفا نمايى، خداوندا، به يارى خويش او را يارى فرما، و آن بنده‏ات را ياورى كن، و يارانش را نيرومند [يا: مؤفَّق ]فرما، و آنان را شكيبا گردان و از جانب خويش تسلّط يارى گرى براى ايشان عنايت فرما، و در فرج او تعجيل فرما، و او را بر دشمنانت و دشمنان رسولت چيره گردان، اى مهربانترين مهربانان.
عرض كردم: فدايت شوم، آيا براى خودتان دعا نموديد؟ فرمود: براى نور آل محمّد و راهبر و ايشان و كسى كه به فرمان خدا از دشمنانشان انتقام مى‏گيرد دعا نمودم. عرض كردم: خداوند مرا فداى تو گرداند، آن بزرگوار كى خروج خواهد نمود، فرمود: هر گاه كه خداوندى كه خلق و امر به دست اوست بخواهد. عرض كردم: آيا او نشانه‏اى پيش از خروج خواهد داشت؟ فرمود: بله، نشانه‏هاى گوناگون، عرض كردم: مانند چه؟ فرمود: خروج پرچمى از مشرق زمين، و پرچمى از مغرب زمين، و فتنه و آشوبى كه بر اهل زوراء (و بغداد) سايه مى‏افكند، و خروج مردى از فرزندان عمويم زيد در يَمَن، و به غارت و تاراج رفتن پوشش و پرده‏ى خانه‏ى خدا. خداوند هرچه بخواهد انجام میدهد.

دعایی برای رهایی از دشواری‌ها و گرفتنِ حاجت

از حضرت صاحب الزّمان(عج) برای مال باخته‌ای که مالی را از دست داده است و یا حاجتمندی که در طلب حاجت خویش است و کسی که گرفتاری و سختی او را احاطه کرده است، دعایی رسیده است که بر تکرار در قرائت آن دعا تأکید بسیار شده است. و آن دعای کوتاهی است که در ذیل می‌آید:

أنت الله الّذی مبدئ الخلق و معیدهم و أنت الله الّذی لاإله إلاّ أنت مدبّر الأمور و باعث من فی القبور و أنت الله لاإله إلاّ أنت.

القابض الباسط و أنت الله الّذی لاإله إلاّ أنت وارث الأرض و من علیها أسألک باسمک الّذی إذا دعیت به أجبت و إذا سئلت به أعطیت و أسألک بحقّ محمّد و أهل بیته و بحقّهم الّذی أوجبته علی نفسک أن تصلّی علی محمّد و آل محمّد و أن تقضی لی حاجتی السّاعة السّاعة یا سیّداه یا مولاه یا غیاثاه.

أسألک بکلّ اسمٍ سمّیته به نفسک واستأثرت به فی علم الغیب عندک أن تصلّی علی محمّد و آل محمّد و أن تعجّل خلاصنا من هذه الشّدّة، یا مقلّب القلوب والابصار یا سمیع الدّعاء برحمتک یا أرحم الرّاحمین إنّک علی کلّ شیءٍ قدیرٌ

ترجمه :

آن خدایِ آغازگرِ هستی و منتهایِ آن، تویی تو آن خدایی هستی که خدایی جز تو نیست. تدبیر امور به دست توست و تویی برانگیزندة همة مردمان از قبرها. و تو آن خدایی هستی که خدایی جز تو نیست.

به موقع سخت‌گیر و به موقع اهل گذشت هستی و تو آن خدایی هستی که خدایی جز تو نیست و تو وارث زمین و اهلِ آن هستی.

به آن اسمی از تو درخواست می‌کنم که اگر به آن نام خوانده شوی، اجابت می‌کنی و اگر به آن نام، موردِ پرسش قرار گیری، عطا می‌کنی. از تو می‌خواهم بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و به حق آن کسی که رعایت حقّش را بر خودت سزاوار دانستی، از تو می‌خواهم بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و هم اکنون، همین الان حاجت مرا برآوری، ای آقا و مولایِ من! ای پناهِ من!

به حقِّ هر اسمی که خودت را به آن نام خواندی و در علمِ غیبِ خود، آن را به خودت اختصاص دادی، از تو می‌خواهم در رهاییِ ما از این سختی تعجیل کنی. ای متحوّل سازندة دل‌ها و دیده‌ها! ای شنوندة نیایش‌ها! همانا تو بر هر کاری توانایی. به رحمتِ خودت، ای مهربان‌ترین مهربانان، بر ما ترحّم کن!

پی نوشت: گوهرهای ناب در کلام امام زمان علیه السلام ۲۲۳-۲۲۴

منبع:http://piy.ir